- niet ongevraagd ingrijpen. Ingrijpen omdat jij denkt dat je weet wat het beste is.

Wanneer je een ander even belangrijk vindt als jezelf, dan wil je conflicten oplossen zonder dat het ten koste gaat van de ander, maar ook zonder dat het ten koste gaat van jezelf.

In mijn coaching maak ik graag gebruik van het enneagram. Omdat het klopt en heel veel inzicht geeft. Het enneagram gaat uit van grofweg 9 persoonlijkheidstypes, met de daarbij horende kwaliteiten, maar ook valkuilen.

Wanneer het tegenzit in je leven, kan dat je onzeker maken. En de verleiding kan groot zijn om dan om antwoorden te vragen bij de mensen om je heen.

Gas geven met de rem erop, voor mij is dit een heel bekend thema.

De grootste stress ontstaat als je vindt dat dingen anders moeten zijn dan ze nu zijn. In het niet kunnen accepteren van wat nu is.

Als je tolerant bent, ben je vredelievend. Tegelijkertijd: realiseer je dat anderen niet altijd zo tolerant en inlevend zijn als jij. Tolerante mensen vergeten dit nogal eens en gaan dan twijfelen aan zichzelf.
De valkuil van tolerant zijn is dat het beestje niet meer bij de naam genoemd mag worden. Dat je niet mag benoemen als dingen fout lopen....

Je hebt enerzijds de ambitie om door te groeien op je werk naar een leidinggevende functie en dat is ook gebeurd.

We weten vaak wel wat ons stoort in de communicatie met anderen. Bijvoorbeeld niet luisteren, geen rekening houden met-, super vaag zijn, ja-maren en klagen, bemoeizuchtig, oordelend, twijfelend, altijd de strijd aan gaan en gelijk willen hebben of juist nooit eens zeggen wat iemand nou echt vindt. Nou ja, je kent het wel...

Ik maak regelmatig mee in mijn praktijk dat mensen ongeduldig zijn met zichzelf. Ze hebben last van spanningsklachten, angst of onzekerheid, en ze vinden dat het maar eens afgelopen moet zijn met dat zwakke gedoe.

Waar gaat het mis in samenwerking?